kasanayan..

mahirap masanay sa dilim..
nangangapa nang nakapikit sa ligaw na pangarap
at damdamin..

mahirap masanay sa lungkot..
unti-unti kang hihilahin ng kawalan ng pag-asa't
pagkabagot..

mahirap masanay sa pag-iisa..
gumugunita ng mga di malilimutang masasakit
na ala-ala..

hindi naman dapat ganoon..
hindi naman dapat masanay
sa dilim,
sa lungkot,
sa pang-iisa..

ang dilim kakikitaan din ng pira-pirasong liwanag..
ang lungkot ay mapapawi din ng mumunting mga ngiti..
ang pag-iisa'y mahahanapan din ng katuwang..

hindi habang panahon
mangangapa,
mababagot,
mangungulila..

hindi habang panahon
pipikit,
masasaktan,
luluha..

lahat ng bagay me katapusan..
matatapos din
ang dilim,
ang lungkot,
ang pag-iisa..

lahat kailangan ng panimula..
magsisimula din
ang liwanag,
ang ligaya,
ang pagtutuwang..

kailangan lang
mamulat,
ngumiti,
makaunawa..

mamulat sa gitna ng dilim..
ngumiti sa kabila ng lungkot..
makaunawa habang nag-iisa..